Czcionka
de

Dorosły w roli przewodnika

Zdjęcie: Matthias Weber/photoweber.de

 

„Bądź zmianą, którą chcesz ujrzeć w świecie.” (Mahatma Gandhi)

Poruszając z młodymi ludźmi tematykę zrównoważonego rozwoju, warto poświęcić trochę czasu na refleksję i zadać sobie następujące pytania:

  • Czy prowadzę działania zgodnie z propagowanymi wartościami? Czy są one spójne? Jeśli nie, to czy mam otwartość, żeby o tym rozmawiać?
  • Czy wartości, które leżą u podstaw EZR, są obecne nie tylko w treści, ale także w moim podejściu do młodzieży?
  • Czy decyduję się poruszać problemy, z którymi osobiście się zmagam i które również mnie dotykają?

Ciekawą inspiracją są „Karty refleksji” opracowane przez Polską Akcję Humanitarną.

Osoba dorosła ma za zadanie przede wszystkim tworzyć przestrzeń, w której głos młodych ludzi jest słyszany, gdzie mogą oni zadawać pytania i dzielić się wątpliwościami, gdzie jest miejsce na różne emocje, również te trudne. Taka przestrzeń jest szczególnie ważna w procesie kształtowania  się kompetencji i umiejętności potrzebnych do radzenia sobie z niepewną przyszłością i wyzwaniami globalnymi. Wśród nich można wymienić rezyliencję (odporność psychiczną), empatię, proaktywność, współpracę, komunikację, świadomość i rozumienie siebie oraz poczucie własnej wartości.

Edukacja pozaformalna i facylitacja procesu uczenia się

„Nie możesz człowieka nauczyć niczego. Możesz mu tylko pomóc odnaleźć to w sobie.” (Galileusz)

Zajęcia z EZR można prowadzić za pomocą metod i technik edukacji pozaformalnej oraz facylitacji. Facylitacja to sposób towarzyszenia grupie w procesie uczenia się. Zadaniem osoby facylitującej jest stworzenie warunków do aktywnego uczestnictwa i bezpiecznej przestrzeni, w której swobodnie można dzielić się swoimi przemyśleniami, eksplorować, uczyć się przez doświadczenie i od siebie nawzajem. W trakcie procesu, osoba facylitująca proponuje metody, ćwiczenia i techniki, które wspierają grupę i pomagają osiągnąć cel.

Podczas facylitacji ważny jest nie tylko temat, ale także proces grupowy i relacje w grupie.

W tradycyjnym sposobie nauczania nauczycielka lub nauczyciel jest źródłem wiedzy, którą dzieli się z osobami uczącymi się. Facylitator natomiast stwarza warunki, w których można uczyć się samodzielnie i brać odpowiedzialność za swój proces uczenia się.

Dzięki takiemu podejściu, osoby uczące się wzmacniają swoje zaangażowanie, identyfikują wyzwania i uczą się rozwiązywać problemy.

 

Tradycyjny proces nauczania i facylitacja
Źródło: www.competendo.net